Προβληματίζομαι...

Σάββατο πάλι.

Τι κακό αυτό το πράγμα όμως, κάθε βδομάδα το ίδιο βιολί. Έρχεται Σάββατο, πρέπει να βγεις έξω. Όχι ότι δε μ' αρέσει το έξω, για τι με περάσατε, για κανένα αντικοινωνικό πλάσμα; Άντε βρε χαζά, έχει πιο κοσμικό άτομο από 'μένα; Απλά, μου τη δίνει κάθε φορά να πρέπει να σκεφτώ τι θα κάνουμε, η όποια παρέα μου κι εγώ (τί, μόνη μου θα βγω σαν την τρελή;).

Μπορεί βέβαια φαινομενικά να υπάρχουν πολλές επιλογές, ουσιαστικά όμως;

Αυτό που κάνω τις περισσότερες φορές για να εμπνευστώ, είναι να βάλω λίγο ραδιόφωνο μπας και μου κατέβει καμιά ιδέα (και να μου ανέβει δηλαδή δεν με πειράζει, ας έρθει με το καλό κι η διαδρομή της ποσώς με ενδιαφέρει). Στάκα να το ανάψω, να βρω κι έναν καλό σταθμό (όχι, ο σταθμός των ΚΤΕΛ δεν εξυπηρετεί κι ας ανακαινίστηκε πρόσφατα)... Χμμ, εδώ διαφημίσεις, εδώ πολύ σουξεδιάρικα, εδώ θα θέλω αντικαταθλιπτικά και δεν υπάρχει μία, για να ακούσω εδώ τι παίζει...

"Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη (αλήθεια ασετυλίνη τί είναι, μπας και ξέρει κανείς; Μην έχει τίποτα να κάνει με την πλαστελίνη;), στην Αριστοτέλους που γερνάς (στους άλλους δρόμους μένεις νέος, δεν υπάρχει πρόβλημα), έβγαζα απ' τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι (ποιος δεν έχει πάντα πρόχειρη μια φούχτα στις τσέπες του για ώρα ανάγκης;), σου 'ριχνα στα μάτια να πονάς (μάλλον τις έριχνε μαζί με την μπουνιά ο καλλιτέχνης, διαφορετικά δεν καταλαβαίνω από που μπορεί να προέρχεται ο πόνος).

Ωραίο άσμα, αλλά άμα κάνω πως τσιμπάω ξέρω πως θα το μετανιώσω πικρά. Άλλωστε την εποχή που γράφτηκαν οι στίχοι το κυκλοφοριακό δεν ήταν τόσο έντονο και προφανώς ο στιχουργός έβρισκε να παρκάρει με άνεση και καθόταν μετά ωραία - ωραία να χαζεύει τους μικρότερους να παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους. Τώρα όποιος παρκάρει στην Αριστοτέλους θα γνωρίσει αυτοπροσώπως τους αστυνόμους που επιμελούνται το τροχομπάχαλο, κι άμα ανάψει και φωτιά στους απάνω δρόμους πάει μέσα για εμπρησμό με συνοπτικές διαδικασίες.

Τουτέστιν αυτό το τραγούδι ουδόλως βοηθάει, θα περιμένω να παίξει το επόμενο μπας και διαφωτιστώ...

Υ.Γ. Καθόλου δεν ειρωνεύομαι τον στίχο, απλά προσπαθώ να τον καταννοήσω βρε αδερφέ. Όποιος μπορεί καλύτερα χαλάλι του.