Θεριό Ανήμερο...

Ποιος είδε το Θεριό και δεν το φοβήθηκε;Ε;; Ποιος;;

Παρασκευή, Οκτωβρίου 05, 2007

Παραμυθιάζω...


Στο στενό μου περιβάλλον, το επαγγελματικό για να διευκρινίσω, είναι ένας άθρωπος. Θα με πείτε τι θα ήταν, ένα ζώο (γιατί, δεν θα μπορούσα να δουλεύω σε τσίρκο;); Το προσπερνάω και συνεχίζω.
Αυτός λοιπόν ο λεγάμενος, είναι ένας από δαύτους που τους αρέσει να λένε ιστορίες. Πολλές ιστορίες. Πάρα πολλές ιστορίες. Συνέχεια, ξανά και ξανά ιστορίες. Θα λιποθυμήσω!
Κάθε φορά που γίνεται κάτι αξιοσημείωτο, έχει να πει ένα σχετικό επεισόδιο που του συνέβη προσωπικά. Σχετικά με τα πάντα.
Και δεν είναι που το λέει. Είναι αφενός που υπερβάλει, αφεδύο που κατά καιρούς επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα με μικρές παραλλαγές (για να μη βαριόμαστε ενδεχομένως).


Κύριε Απαυτούλη (δανείζομαι αυτό το ευρηματικότατο όνομα λογοτεχνική αδεία), σήμερα δεν χτύπησε το ξυπνητήρι (καμία σχέση με το κεφαλοτύρι) μου.
Α, αυτό δεν είναι τίποτα. Εγώ μια φορά που δεν είχε χτυπήσει το ξυπνητήρι μου και δεν πήγα στη δουλειά, το αφεντικό μου έστειλε περιπολικό να με μαζέψει.

Κύριε Απαυτούλη, δεν βρίσκω που έβαλα ένα τιμολόγιο (για να δείξω ότι έχω και σημαντική εργασία).
Σιγά το πράμα. Εγώ κάποτε είχα χάσει ολόκληρο τον υπολογιστή μου και τον βρήκα μέσα σε μια μυστική κρύπτη που ανακάλυψα στο γραφείο.


Κύριε Απαυτούλη, σήμερα πάλι δεν χτύπησε το ξυπνητήρι (ε πάρε ένα καινούριο χρυσή μου!).
Πού να δεις εγώ μια φορά που δεν είχε χτυπήσει το ξυπνητήρι του αφεντικού μου και δεν ήρθε στη δουλειά, του έστειλα περιπολικό να τον μαζέψει.

Νούμερο ο τύπος λέμε. Αστείρευτα σκηνικά - που κάποια συνέβησαν στον ίδιο, κάποια στους ήρωες των "Φιλαράκιων" - και δεν κουράζεται να τα αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο μέχρι τελικής πτώσεως των ταλαίπωρων ακροατών του.

Μα σε ρωτήσαμε κύριε;

Υ.Γ. Αυτό δεν είναι τίποτα. Εγώ μια φορά...

5 Comments:

At 10/05/2007 10:28 π.μ., Blogger Mogwai said...

το χειροτερο μου!

εγω μια φορα.....

 
At 10/05/2007 6:03 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Για να σε παρηγορήσω, σου λέω ότι έχω κι ε΄γω ένα τέτοια άνθρωπο στη δουλεια, τον οποίο τυχαίνει αν συμπαθώ πολύ, αλλά αυτές τις υπερβολές ναμην είχε, θα χαμε σωθεί από την πολυλογία!!! Καλό Σαββατοκύριακο!

 
At 10/08/2007 4:16 μ.μ., Blogger Θεριό Ανήμερο said...

mogwai:
Ναι, για πες, πολύ μ' ενδιαφέρει!

lifewhispers:
Είναι πολλοί οί άτιμοι.
Καλή βδομάδα:)

 
At 10/16/2007 12:15 μ.μ., Blogger K-Top said...

Επικεντρώσου στο στορυ και αν ειναι αστείο, γέλα! Είχα γνωρίσει κάποτε έναν μεγάλο στορυ τελλερ, και είχε τόση πλάκα ο τρόπος που έλεγε τις ιστορίες που στην τελική δεν μας ένοιαζε αν είναι αλήθεια. Απλά διασκεδάζαμε! Δεν μπαίναμε υύτε στον κόπο να τον ρωτήσουμε αν είναι αλήθεια ή αν υπερβάλλει.

 
At 2/27/2008 3:24 π.μ., Blogger Acro said...

αυτό δεν είναι τίποτε.
εγώ μια φορά, παλιά, δεν είχε τότε πολλά ταξί, και ο κόσμος είχε λεφτά, ξεκινάω με έναν για Ξάνθη. Και μας σταματάει ένας και μας ρωτάει αν βολέβει για Αλεξανδρούπολη, και μετά ένας για Καβάλα, και ένας ακόμη Αλεξανδρούπολη. Ήταν 12 το βράδυ, και καταλαβαίνεις, πήγαμε με διπλή ταρίφα. Και στην επιστροφή, έφερα με συμφωνία 200 χιλιάρικα δυο φαντάρους από την Αλεξανδρούπολη και με 100 δυό ναυτάκια από Καβάλα.
Τους τελευταίους τους πήγα αεροδρόμιο, κι εκεί επιβιβάζω για Ουρανούπολη. Διπλό........
[και μετά ξύπνησε ο ταρίφας, γιατί η υπερβολή δεν είναι δική μου αλλά τα δικά μου αφτιά την άκουσαν και σας τη μεταφέρω :)]

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

feed me more stupidity