Γιορτάζω…

Αυτά τα τυπικά δεν τα μπορώ καθόλου.
Πάρε τηλέφωνο, και χρόνια πολλά, και να ‘σαι γερός, και ό,τι επιθυμείς, και άλλα τέτοια που τα λες σαν να παίζει κασέτα κι ο άλλος απαντάει ευχαριστώ χωρίς να ακούει ακριβώς τι λες, γιατί ξέρει ότι παίζει κασέτα (όχι, πείτε μου εσείς ειλικρινά ότι ακούτε τις ευχές που σας λένε όταν σας παίρνουν τηλέφωνο στη γιορτή σας, κι εγώ θα βγω στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR να αυτοδιαψευστώ).
Τώρα θα μου πείτε και τι να κάνεις, να μην πάρεις καθόλου; Θα σε κακοχαρακτηρίσουν σίγουρα, κάποιοι μάλιστα θα παρεξηγηθούν κιόλας. Εγώ πάντως θα σας ομολογήσω πως ούτως η άλλως υποψιάζομαι ότι αυτοί που με παίρνουν στη γιορτή μου δεν είναι αυτοί που είναι απαραίτητα φίλοι μου και με θυμήθηκαν. Είναι μάλλον αυτοί που έχουν αγοράσει πακέτο σύνδεσης με δωρεάν χρόνο ομιλίας.
Αν πεις τα μηνύματα; Ωραία, αλλά ξέρεις ότι αυτός που το έστειλε το προώθησε φασόν σε όλους τους συνονόματους. Άρα, τι νόημα έχει;
Δεν εννοώ φυσικά να αποξενωθούμε βρε παιδιά, απλά διερωτώμαι για το πόσο έχει νόημα ένα πράγμα όταν γίνεται απλά και μόνο από υποχρέωση.

Υ.Γ. Εννοείται ότι τα παραπάνω τα είπα στα πλαίσια της γενικότερης αμπελοφιλοσοφίας. Μην τυχόν με ξεχάσει κανείς στη γιορτή μου, έτσι;