Απαγγέλω...
Η Γιουροβίζιον θέμα τρανό
όποιος το αρνείται, να στρίβει από 'δω
χαρήκαμε όλοι ωσάν τα παιδιά
που βγήκαμε πρώτοι απ' τη θέση εννιά
Τώρα τελείωσε και είναι κρίμα
που όλοι γκρινιάζουνε για το χρήμα
πόσο μικρόψυχοι είναι πια
θα τους τραβήξω τα αυτιά
Του χρόνου πάλι σας το λέω
πρώτοι θα ρθουμε και θα κλαίω
και το δηλώνω εδώ και τώρα
θα δώσω αγώνα για τη χώρα
Ε ναι λοιπόν θα το δεχτώ
τους στίχους να τους γράψω εγώ
κι όλοι θα με χειροκροτάτε
ολημερίς θα με τιμάτε
Μια ποιήτρια μεγάλη
δεν γνώρισε ο κόσμος άλλη
φτου μου να μη με αβασκάνω
ό,τι μπορώ για σας θα κάνω
Όποιος ψωνάρα θα με πει
θα τον εκάτσω στο σκαμνί
κι όταν θα φέρω το βραβείο
θα τον ξαπλώσουν σε φορείο
Υ.Γ. Πόσα ταλέντα έχω πια, φτου μου ξανα, φτου μου ξανα!
2 Comments:
φτου-φτου-φτου μας! Σου κανα και σεφτέ!
Ωραίο το ποίημα...έχει κι άλλο?
Ω, μα πώς θα μπορούσα να στερήσω την ανθρωπότητα από το ποιητικό μου τάλαντο! Φυσικά και θα επανέλθω...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home