Ζω...

Δεν έχω πεθάνει (καλώς ή κακώς). Είμαι ακόμη παρούσα στον πλανήτη, απλά ήμουν μερικές μέρες στας επαρχίας, έτσι για να ξεκουραστώ λίγο καθώς λένε. Βέβαια δεν ήταν και τόσο μεγάλο το διάστημα για να μπορώ να πω ότι το χόρτασα (τι να μου κάνουν εμένανε μερικές μερούλες, εγώ θέλω δυό βδομάδες τουλάχιστον στην καθισιά μου για να γίνω άνθρωπος).
Θα σας είπω φυσικά λεπτομέρειες από τις σύντομες διακοπές μου, καθόσον έχω χρέος και καθήκον να το κάνω, αλλά όχι τώρα. Τώρα βαριέμαι.
Και τόσο που ακούστηκα μπράβο να λέτε. Εγώ κανονικά σήμερα δε μιλιέμαι (πάλι καλά που διαβάζομαι).
Γύρισα και εύχομαι να είχα το περιθώριο να μείνω λίγο ακόμη. Αλλά δεν το είχα (θα το πήρε κάποιος άλλος φαίνεται).
Επόμενη στάση ανάπαυλας σε δύο βδομάδες. Ως τότε σκληρή δουλειά (δε θέλω σχόλια) και αστική ζωή μέχρι σκασμού. Υπεμονή.

Υ.Γ. Αχ πείτε μου ότι σας έλειψα βρε να πάρω λίγο τ' απάνω μου!