Χορεύω…

Νιώθω έντονα την ανάγκη να σας ομολογήσω κάτι.
Προχθές με παρασύρανε σε σκυλάδικο. Εμένα. Σε σκυλάδικο.
Δεν είναι που τα σνομπάρω, απλά δε μου ταιριάζουν, τι να κάνουμε. Τώρα θα μου πείτε αφού δεν σου ταιριάζουν γιατί πήγες. Ε, πήγα, να, λίγο που είχα πιει κομματάκι και είχαν πέσει οι αντιστάσεις μου, λίγο που είχε περάσει η ώρα και ήμουν εκτός τόπου και χρόνου γενικώς, λίγο που η παρέα με πίεσε και με απείλησαν ότι αν δεν πάω με τη θέλησή μου θα με απαγάγουν και θα ζητήσουν λύτρα για να με αφήσουν, πήγα (βασικά πιο πολύ μέτρησε το τελευταίο, αφού πάντα ένιωθα μέσα μου ότι οι δικοί μου σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα κάνουν το κορόιδο και δεν θα πληρώσουν λύτρα).
Ειλικρινά, πήγα με καλή διάθεση και είχα πάρει την βαρυσήμαντη απόφαση να καταπιέσω την σκωπτική μου φύση και να μην σχολιάσω κανέναν και τίποτα (όχι τίποτα άλλο, για να μην με πρήζουν οι υπόλοιποι ότι τους την σπάω).
Για την τύχη μου μπήκαμε στο μαγαζί την ώρα των ζεϊμπέκικων. Καταλαβαίνετε ότι η καταπίεση που τράβηξα ήταν άνευ προηγουμένου, οπότε θα βγάλω το άχτι μου τώρα.
Γιατί αυτός ο τύπος που χόρευε στο κομμάτι της πίστας που ήταν κοντά στο τραπέζι μας φορούσε γυαλιά ηλίου στο κεφάλι; Μην κάνουν κακό στην πιτυρίδα του οι υπεριώδεις ακτινοβολίες των φωτιστικών;
Γιατί κόντεψε να αφήσει ανάπηρη την μισή ορχήστρα (η άλλη μισή τον ήξερε προφανώς από άλλη φορά και έπαιζε πίσω από χαράκωμα), για να μας πείσει ότι μπορεί να κάνει ακροβατικές φιγούρες;
Γιατί γελούσε όταν γκάριζε «το τελευταίο βράδυ μου απόψε το περνάω;». Να γελάσουμε εμείς που θα γλιτώσουμε το καταλαβαίνω, αυτός;
Και για να μην τα πολυλογώ, γιατί δεν βγαίνει ένας νόμος που να απαγορεύει στους άσχετους να ξεφτιλίζουν αυτό τον χορό;
Σε ποιο υπουργείο πρέπει να απευθυνθώ γι’ αυτό το αίτημα; Μέχρι που αναλαμβάνω προσωπικά να γυρνάω περίπολο κάθε βράδυ να μαγκώνω τους παραβάτες.

Υ.Γ. Στο υπόλοιπο της βραδιάς δεν ξέρω τι έγινε, είχα φορέσει γουόκμαν και με πήρε ο ύπνος. Εγώ φταίω; Αφού οι άλλοι σηκωθήκανε να χορέψουνε, να τον άφηνα ολόκληρο καναπέ να πάει χαμένος;