Απολύομαι...

Απολύομαι στραβάδια και τρελαίνομαι! Αρχίζει η άδειά μου, το όλον δύο εβδομάδες (μην παίρνετε κομπιουτεράκια και μου κουράζεστε, στις 28 του Αυγούστη ξαναπιάνω δουλειά).
Αν δεν καταλάβατε ήδη (που δεν το νομίζω, αλλά λέμε τώρα), θα με χάσετε. Λιγάκι βρε, δεν θέλω πανικό.
Ναι, εντάξει, το ξέρω ότι θα σας λείψω, αλλά τι να κάνουμε, πρέπει να το αποδεχτείτε ψύχραιμα. Προς Θεού χρυσά μου (τι γλυκομίλητη κοπέλα), μη μου μαραζώνετε! Θα είμαι μαζί σας νοερώς.
Όχι, δεν θα τρέχω σε παραλίες να κάνω μπάνια, ηλιοθεραπεία, να πίνω όλη μέρα καφέδες, να κάνω όλο το βράδυ ντόλτσε βίτα και να μην ανησυχώ για τίποτα απολύτως. Καθόλου. Ίσα ίσα.
Όπως έχω χρέος να κάνω, θα εκμεταλλευτώ αυτές τις λίγες μέρες προκειμένου να πέσω σε βαθιά περισυλλογή και να αναλογιστώ ποια είμαι, που πάω, γιατί πάω, πόσον καιρό θα μου πάρει να φτάσω, και όλα τα σχετικά. Δεν πρόκειται να χαλαρώσω (ή είσαι άνθρωπος του πνεύματος, ή δεν είσαι).
Ωστόσο, μπορεί να κάνω και καμιά αιφνιδιαστική στο μεσοδιάστημα να δω τι κινείται στην αγορά. Μπορεί, δεν το υπόσχομαι για να μην με πείτε μετά μπαμπέσα αν δεν το κάνω.
Εσάς όμως σας θέλω δυνατούς, να φυλάτε Θερμοπύλες. Μην πτοηθείτε διόλου από ζέστες και αδειούχους, διότι ο τροχός είναι στρογγυλός, εκεί που ήσουν ήμουνα κι εκεί που είμαι θα 'στε.

Άντε βρε, τα λέμε προσεχώς...

Υ.Γ. Βρε απολύομαι, απολύομαι...