Θεριό Ανήμερο...

Ποιος είδε το Θεριό και δεν το φοβήθηκε;Ε;; Ποιος;;

Τρίτη, Νοεμβρίου 28, 2006

Πανικοβάλλομαι...

Έχω έναν φίλο. Καλό παιδί, χρυσό (αφού κάνει παρέα με μένα τι θα 'τανε;). Μόνο που έχει ένα κουσουράκι.
Τόσο δα μικρούλι, δηλαδή ανάξιο λόγου εδώ που τα λέμε, αλλά το αναφέρω έτσι για το ευ-αγωνίζεσθαι.
Τον πιάνει ένας πόνος στη μέση;
Έχει δισκοκοίλη βαρέας μορφής.
Τον πονάει το χέρι του;
Έχει δύο ώρες καιρό μέχρι να πάθει έμφραγμα του μυοκαρδίου (όχι ότι να 'ναι).
Τον πιάνει πονοκέφαλος;
Ράφτε τα μαύρα συγγενείς.
Τέτοια πράγματα φορ ιξάμπλ.
Βρε τι δεν τον λέω για να μην τον κυριεύει ο πανικός. Δες τα βρε άνθρωπε τα πράγματα λίγο πιο λάιτ! Δες τα λίγο πιο χαλαρά! Όλες οι θανατηφόρες ασθένειες εσένα θα 'ρθουνε να βρούνε, με τίποτα άλλο δεν έχουν να ασχοληθούν πια;
Άλλωστε στον δρόμο της ζωής συναντάμε όλοι μας κακοτράχαλα μονοπάτια, δύσβατες διασταυρώσεις, βαθιά ποτάμια, τσουκνίδες, κροκόδειλους (υπερβάλω λίγο αλλά μου αρέσει), λιοντάρια, δράκους, δεινοσαύρους, τυφώνες, τσουνάμια, σεισμούς, λοιμούς και καταποντισμούς. Και τι μ' αυτό; Στο τέλος πάντα τα καταφέρνουμε! Πώς είμαι τόσο σίγουρη; Δεν είμαι.
Απλά, σκέφτομαι θετικά.
Λειτουργεί όμως πάντα (δε ρωτάω εγώ, εσείς ενδεχομένως να αναρωτιέστε, ενδεχομένως πάλι και να μην αναρωτιέστε, πού στην ευχή να ξέρω κι εγώ τι από τα δύο ισχύει, μένδιουμ είμαι;). Η ειλικρινής απάντηση είναι ότι το αποτέλεσμα δεν είναι 100% εγγυημένο. Σόου γουάτ;
Και στην τελική, δεν πεθάναμε τόσα χρόνια, τώρα θα πεθάνουμε;

Υ.Γ. Τώρα που το σκέφτομαι, εδώ και μέρες έχω έναν μυστήριο πόνο στον δεξιό αστράγαλο...

20 Comments:

At 11/28/2006 10:05 π.μ., Blogger Tasis Plisis said...

Don't panic!!!

 
At 11/28/2006 10:24 π.μ., Blogger kotosalata said...

Συμφωνώ με τη deadend mind! Άλλωστε πρέπει να έχεις δει την αραχνοφοβία!!
Καλημέρα!

 
At 11/28/2006 10:46 π.μ., Blogger Γκρινιάρης said...

Γιατί τέτοια αισιοδοξία;
Μπορεί να της κόψουν και το αριστερό επειδή μέχρι να πάει στους γιατρούς θα έχει εξαπλωθεί η μόλυνση! Οπότε άσε τις πατερίτσες, καροτσάκι κατευθείαν!

 
At 11/28/2006 11:04 π.μ., Blogger Θεριό Ανήμερο said...

dcd:
Never λέμε!

deadend mind:
Μπα που να φας τη γλώσσα σου!!!

kotosalata:
Κι εσύ τέκνον Βρούτε;

γκρινιάρης:
Που να σε βρει ο Δρακουμέλ και να σε κάνει μια χαψιά πριν προλάβεις να ξαναπείς καροτσάκι, παλιοφαρμακόγλωσσο στρουμφίδιο!

 
At 11/28/2006 12:52 μ.μ., Blogger YO!Reeka's said...

είναι λίγο υποχόνδριος ο φίλος σου ή είναι ιδέα μου;;
όλα καλά, αλλά άμα βαράει υστερία πρέπει να αρχίζεις τα χαστουκάκια :)

 
At 11/28/2006 12:59 μ.μ., Blogger An-Lu said...

Για μοναχοπαίδι τον κόβω τον κολλητό σου! Ή έστω, βενιαμίν οικογενείας!

 
At 11/28/2006 1:45 μ.μ., Blogger Θεριό Ανήμερο said...

gelial:
Βία δεν ασκώ ποτέ, είμαι άνθρωπος με αρχές εγώ (και τέλη μπορώ να σου πω).

an-lu:
Γάτα η γοργόνα, μοναχοπαίδι όντως.

country girl:
Να σου τον γνωρίσω τότε (μεταξύ μας, είναι και νοστιμούλης). Άντε πάλι, σου φεξε!

 
At 11/28/2006 3:01 μ.μ., Blogger K-Top said...

Panic on the streets of London...

Γμτ. ακόμη επηρεασμένος είμαι!!!

 
At 11/28/2006 6:25 μ.μ., Blogger nahames nakanamoko said...

ο Μολιέρος για κάτι τέτοιους το έγραψε τον "Κατά φαντασίαν ασθενή"
Πες του να το διαβάσει!

 
At 11/28/2006 7:23 μ.μ., Blogger tzo said...

Μ’ αρέσει που το σκέφτεσαι! Δεν έχεις τίποτα να σκεφτείς! Γρήηηηηηηηηηγορα στο γιατρό! Ειδικό στον πόνο σου συστήνω τώωωωωρα!
Ο πόνος στον αστράγαλο μπορεί να προκαλέσει πόνο στο γόνατο και μετά στη μέση και μετά στα πλευρά και μετά στο στήθος και μετά.... Και μετά..... Γρήηηηηηγορα λέω!!!

 
At 11/28/2006 9:59 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

χαχαχαχα πιο πολύ από όλα γελάω με το σχόλιο σου στον γκρινιάρη....χαχαχα στρουμφίδιο!!!!!!
Οσο για το φιλο σου...τι να πω...υπάρχουν και χειρότερα...να του λενε διάφοροι τι χάπια να παρει για το κάθετι που τον πιανει και αυτός να τα παίρνει....όπως έκανε και η συχωρεμένη η γιαγιάκα μου!!!:)

 
At 11/29/2006 9:14 π.μ., Blogger Θεριό Ανήμερο said...

country girl:
Σώπα καλέ που θα σε σκοτώσει, κι εμείς τι ρόλο παίζουμε εδώ; Έξω οι τύρρανοι!

atron:
Όπα! Θέλω tips για Λόντον, θα πάω μέσα στον Ιανουάριο.

sourfou:
Με τη μόνη διαφορά ότι αν ίσχυε οποιαδήποτε από τις δύο εναλλακτικές που αναφέρεις, δεν θα ήταν φίλος μου!

nahames nakanamoko:
Κι αν σου πω ότι το έχει διαβάσει; Αλλά στου κουφού την βρόντα, όσο θέλεις πόρτα...

allitnil:
Σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, εγώ έχω πεθάνει ήδη και σου απαντάει το φάντασμά μου.

julia:
Α όχι, τουλάχιστον ακόμη εμπιστεύεται αυστηρά την επιστήμη.

 
At 11/29/2006 10:10 π.μ., Blogger K-Top said...

..But there's Panic on the streets of Carlisle
Dublin, Dundee, Humberside...

@#$%@#$% Ακόμη να μου περάσει! Καλέ από τον Μorissey το έπαθα. Λονδίνο έχω πάει για 4 μέρες όλες όλες (στα 6 χρόνια που έμενα στην Βρετανία!).

ΥΓ. Πλάκα πλάκα προσπαθούνε κάτι φίλοι να με πείσουνε να πάμε Λονδίνο για βόλτα για 2,5 μέρες! Δεν ξέρω, μου φαίνεται λίγο κουλό και πολυέξοδο να πάω ..για καφέ στο Λονδίνο! Μήπως να μείνω 1 εβδομάδα? :p

 
At 11/29/2006 1:28 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Atron>

πάλι καλά που δεν σκέφτηκες το "girlfriend in a coma", χε χε, γιατί την έβλεπα να τρέχει από τον πανικό!

 
At 11/29/2006 2:21 μ.μ., Blogger liodara said...

vre to filo sou? Emena etsi einaienas synadelfos sth doulia...An to xeis ayto de vazeis pote mualo!
P.S. Ayto gia ta liontaria giati to pes? me kaneis na ais8anomai avola.....! klaps klaps!

 
At 11/29/2006 2:52 μ.μ., Blogger Θεριό Ανήμερο said...

atron:
Σου έχω πρόγραμμα. Θα πάτε 9-14 Ιανουαρίου που θα πάω κι εγώ να είμαστε πολλοί. Μέσα?

σεξ+πυρ:
Ο πανικός είναι λέξη άγνωστη στο δικό μου λεξιλόγιο.

liodara:
Αχού καλέ γιατί αισθάνεσαι άβολα, εγώ με την καλή έννοια το είπα!

 
At 11/30/2006 1:33 π.μ., Blogger homelessMontresor said...

:-)))
Ξέρω και εγώ έναν τέτοιον άνθρωπο! Και μάντεψε τι σπούδασε; Φαρμακοποιός!!!! Πρώτα κάνει τη διάγνωση και μετά φτιάχνει τα φάρμακα! Αυτά μετά τα εξιστορεί σε όποιον τύχει να είναι δίπλα. Αν τώρα είσαι πολύ άτυχος (καλέ μην κοιτάτε όλοι εμένα!) θα τύχει να έρχονται συνεχώς καινούρια άτομα στην παρέα που ρωτάνε: "Τι λέει, όλα καλά;" Μετά την τέταρτη φορά που ακούς την ιστορία αρχίζεις κ εσύ να ψάχνεις στην τσάντα σου για χάπια!

 
At 11/30/2006 8:46 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Mερικές φορές με πιάνει κι εμένα αυτή η σκοτωδίνη, αλλά ευτυχώς περνάει γρήγορα...

καλημέρες

 
At 11/30/2006 11:48 π.μ., Blogger Trilian said...

Χα χα… πάντως έτσι που κάνει θα σκάσει στο τέλος το παλικάρι από μόνο του… προσφάτως μου έτυχε περίπτωση που σε θάλαμο νοσοκομείο μία ασθενής φώναζε και έσκουζε σαν να την σφάζουν… εγώ νόμιζα πως όντως είχε κάτι πολύ σοβαρό και φώναζε αλλά τελικά κάποια στιγμή που βρέθηκα μέσα στον θάλαμο έμαθα ότι είχε πονοκέφαλο και ούρλιαζε ακόμα και όταν της έβαζαν θερμόμετρο! Για να καταλάβεις όταν ήμουν εγώ εκεί (το είδα με τα ματάκια μου και τα άκουσα με τα υπέροχα ροζ αυτάκια μου) παρακαλούσε τον νοσοκόμο να σταματήσει να της παίρνει την πίεση γιατί λέει την έσφιγγε στο μπράτσο και ήταν τρομερά βασανιστικό!!!!!

 
At 11/30/2006 12:05 μ.μ., Blogger Θεριό Ανήμερο said...

homelessmontresor:
Να του κάνεις δώρο ένα επίχρυσο θερμόμετρο.

fibi:
Ό,τι περνάει γρήγορα είναι σαν να μην έγινε. Να' σαι πάντα καλά λοιπόν!

trilian:
Φαντάζεσαι να γίνουμε κάποτε έτσι? Απαπά των απαπών!

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

feed me more stupidity