Προετοιμάζουμε...

Θεριό: Έχω ένστικτο εγώ.

DCD: Χα!
Θεριό:Το φάσκελο πώς το κάνουν ιντερνετικά;
DCD: Ρίχτο όπως νομίζεις και θα το καθιερώσουμε.
Θεριό: ΙΙ ! ΙΙ

DCD : Ευχαριστώ.
Θεριό: Το Θεό.
DCD: Μη το συζητάς.

Θεριό: Λοιπόν, από τότε που είδα πώς γίνεται το μοντάζ, το σινεμά για μένα έχει χάσει τον μύθο του.
DCD: Δηλαδή τι; Κατσαρίδες στο πάτωμα και τέτοια;

Θεριό: Αηδίες...

DCD: Ok, το ‘πιασα. Παντού υπάρχει ένας μύθος εκτός από το σινεμά. Αυτός χάθηκε νωρίς.

Θεριό: Άσε που έχω και το ψώνιο και ότι βλέπω το δουλεύω στο μυαλό μου εκείνη την ώρα σαν σενάριο.

DCD: Άλλο αυτό. Αυτό έχει να κάνει με την τεχνική, όχι με την ιδέα, τη σκέψη ή τη δημιουργία.

Θεριό: Γιατί, οι άλλοι τι παραπάνω έχουν από μας;
DCD: Δεν είπα κάτι τέτοιο. Αν και αυτοί που έγραψαν το σίριαλ που σου έλεγα ξέρω τι παραπάνω έχουν.
Θεριό: Κι εγώ ξέρω αλλά ας όψεται. Εμείς θα πάμε μπροστά με την αξία μας, και μόνο με την αξία μς.

DCD: Με το άθροισμα εννοείς.

Θεριό: Θα μεγαλουργήσουμε! Όλο το θέμα είναι στη πλοκή.

DCD: Μάλλον το περισσότερο βάρος πέφτει σε σένα. Απλά δεν ξέρω να πλέκω...
Θεριό: Μαζί. Και θα μάθεις, και να πλέκεις, και να μαγειρεύεις, και να σκουπίζεις, όλα θα τα κάνεις.

DCD : Θα σε εκνεύριζα πολύ.
Θεριό: Τέλος πάντων, ας υποχωρήσω για χάρη της τέχνης...
DCD: Τώρα μιλάς σωστά. Μπορείς να με φωνάζεις και τέχνη όπως κατάλαβες -no problem.
Θεριό: Στο Ούρσουλα γυρνάς;
DCD: Μετά τις 12.00
Θεριό: Α. Και τι ώρα σοβαρεύεσαι;
DCD : Δύσκολη ερώτηση.
Θεριό: Το έχουμε λοιπόν;
DCD : Το 'χουμε (ελπίζω)

Υ.Γ. ...